unutma

"Zafer Meydanından geçip eve gidecektim, akşamdı,
isli ve puslu bir Konya akşamıydı.
Karşıdan Sinan geliyordu, Anıt civarından.
Nereye, dedi; eve dedim
toplanıyoruz, dedi
nerede,
Fen-Edebiyatın yemekhanesinde, dedi.
Cumartesi, unutma."
sonra çakır kafa, kayboldu kalabalıkta...

Çok sene geçti Fen-Edebiyat günlerinin üzerinden...
Anadolu Sahnesi'nden...
ama unutmadık Sinan,
içbir şeyi Unutmadık...
Hala orada işte kalbimizin bir yanı
hayaller... unutmadık"